อยากทราบว่าในพระไตรปิฎกมีระบุไหม๊ว่าบุคคลที่ปรารถนาจะหาทางออกจากทุกข์ แล้วอยากช่วยคนอื่นด้วย จนบำเพ็ญเพียร จนได้เจอพระพุทธเจ้า แล้วได้คำพญากรณ์เป็นพระโพธิสัตว์จำเป็นต้องรู้ อริยสัจ ๔ ในชาติต่างๆที่ท่านเกิดหรือไม่? เพราะหลายชาติที่ท่านเกิดมาบำเพ็ญเพียรในยุคที่ได้ฟังคำสอน หรือได้ฟังธรรมจากพระพุทธเจ้าองค์ต่างๆเองเลยนั้น ก็แปลว่า
1) พระโพธิสัตว์รู้ทางดับทุกข์ชัดแจ้งแล้วในชาติต่างๆ จากการฟังธรรม แต่ยังไม่อยากดับ เพราะต้องการช่วยคนอื่นด้วย?
2) พระโพธิสัตว์ จะไม่เห็นแจ้งใน อริยสัจ แม้ว่าได้ฟังธรรมจากพระพุทธเจ้า จนกว่าจะได้ตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้าเองในชาติสุดท้าย?
3) ถ้าเป็นอย่างข้อแรก ก็แปลว่า เหตุให้พระโพธิสัตว์ตรัสรู้ในอริยสัจในชาติสุดท้าย ก็สั่งสมมาจากสัญญา การรู้แจ้งในอริยสัจอยู่แล้ว จากการได้ยินได้ฟังธรรมจากพุทธะเจ้าองค์ก่อนๆ ในชาติต่างๆ ด้วยใช้ไหม๊?
พระโพธิสัตว์รู้ อริยสัจ ๔ ไหม
1) พระโพธิสัตว์รู้ทางดับทุกข์ชัดแจ้งแล้วในชาติต่างๆ จากการฟังธรรม แต่ยังไม่อยากดับ เพราะต้องการช่วยคนอื่นด้วย?
2) พระโพธิสัตว์ จะไม่เห็นแจ้งใน อริยสัจ แม้ว่าได้ฟังธรรมจากพระพุทธเจ้า จนกว่าจะได้ตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้าเองในชาติสุดท้าย?
3) ถ้าเป็นอย่างข้อแรก ก็แปลว่า เหตุให้พระโพธิสัตว์ตรัสรู้ในอริยสัจในชาติสุดท้าย ก็สั่งสมมาจากสัญญา การรู้แจ้งในอริยสัจอยู่แล้ว จากการได้ยินได้ฟังธรรมจากพุทธะเจ้าองค์ก่อนๆ ในชาติต่างๆ ด้วยใช้ไหม๊?